Przez fakt, że miedź jest jednym z materiałów budowlanych pozyskiwanych z natury (podobnie jak drewno, skała czy wypalana glina) to może być z nimi porównywana przez wzgląd na ciepłą i przyjemną w dotyku fakturę. W odróżnieniu od syntetycznych materiałów ładnie się starzeje, a gdy ją porównamy z innymi metalami uznawanymi za materiały zimne (jak aluminium czy stal) to się okaże, że starzenie miedzi służy i zachowuje ona swoje specjalne właściwości na lata. Co w wypadku wytworów architektury ma niebagatelne znaczenie. Więcej w cyklu artykułów.   

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN znajduje się w Śródmieściu Warszawy, na Muranowie i dokumentuje wielowiekową historię Żydów w Polsce. Mieści się w gmachu wzniesionym w latach 2009–2013 według projektu zespołu fińskich architektów kierowanego przez Rainera Mahlamäkiego (otrzymał I nagrodę w rozstrzygniętym w 2005 międzynarodowym konkursie architektonicznym).

W budynku miedź zajmuje istotną pozycję. Wszystkie cztery fasady o powierzchni ok. 20m x 60m zostały pokryte falistą i patynowaną miedzianą blachą. Patynowana, nieco zielonkawa miedź zmienia barwę i wygląd fasady budynku pod wpływem naturalnego światła, a także w zależności od pory dnia i roku. Na wybór akurat miedzi wpłynęły również aspekty estetyczne – zaprojektowane krzywoliniowe betonowe ściany w kolorze piaskowca. Powierzchnia betonu w kolorze piaskowca i zielonkawa miedź tworzą bowiem wizualnie dobrze współgrający zestaw barw.

Zewnętrzna powłoka fasady stworzona została z perforowanych paneli z blachy miedzianej i paneli szklanych przytwierdzonych do konstrukcji stalowej. Ta „podwójna fasada” spełnia rolę osłony przed promieniowaniem słonecznym oraz długotrwałej ochrony budynku. Miedź i szkło stworzyły zygzakowatą strukturę, która niemal „żyje”, zmieniając się  zależnie od światła i kąta patrzenia na fasadę. Barwa fasady została jeszcze wzbogacona przez różne odcienie miedzi.

Miedź użyto również w pomieszczeniach muzeum. W audytorium (o zmienialnej akustyce) ściany i sufit pokryto tkaną siatką miedzianą. Gęstość miedzianej tkaniny dopasowano zgodnie z wymogami akustycznymi. Dodatkowo miedziana siatka podkreśla w audytorium jego walory estetyczne, można ją zastosować jako tła do projekcji filmowych czy świetlnych dla uzyskania atrakcyjnych efektów wizualnych.

W architekturze muzeum dużą rolę odgrywają także cechy haptyczne. Dla dłoni zwiedzającego dostępne są powierzchnie przyjemne w dotyku. Chyba nikogo nie zaskoczy, że tutejsze poręcze, klamki czy uchwyty drzwiowe odlano z miedzi.

Mnogość zastosowań miedzi w Muzeum POLIN przyprawia o ból głowy, tak jak i różnorodność wyrobów miedzianych w magazynach Metall-Expres 😉 To tylko pokazuje, jak jest plastycznym i uniwersalnym materiałem, a lista jego zalet nie kończy się na długowieczności, czy walorach wizualnych.

Metall-Expres jako Producent wyrobów z miedzi posiada szeroką gamę materiałów, które mogą być użyte przy takim projekcie jak warszawskie muzeum.

W naszej ofercie posiadamy pręty, płaskowniki, druty, profile, rury, blachy, taśmy i walcówkę miedzianą oraz zespół, który służy fachowym wsparcie na każdym etapie zakupu. 😊